Prawo zbliżone do prawa własności, ale ograniczone zapisami, jakie wynikają z umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz przepisami szczególnymi. Prawo to powstaje w wyniku zawarcia umowy w formie aktu notarialnego oraz wpisu do księgi wieczystej (wpis konstytutywny).
Właścicielem gruntu jest Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego bądź ich związki. Użytkownik wieczysty może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób, czerpać z tego tytułu korzyści oraz może swoim prawem swobodnie rozporządzać (sprzedać, obciążyć, zapisać w testamencie) przez okres 99 lat (wyjątkowo krócej, nie mniej niż 40 lat).
Z tytułu korzystania z prawa użytkowania wieczystego, użytkownik wieczysty zobowiązany jest do wnoszenia opłat rocznych. Ich wysokość uzależniona jest od celu, na jaki grunt został oddany w użytkowanie wieczyste oraz jego aktualnej wartości rynkowej.
